GIFFIN’TERMEER
Jess Giffin ve Jim TerMeer
Doğum yeri: San Francisco ve Lansing, ABD
Merkez: Chicago, ABD
Manifesto malzemeleri: semboller, geçici dövmeler, dağıtım aletleri
İnteraktif enstalasyon Poly, ziyaretçilere geçici dövmelerle “etiketlenme” olanağı vererek bireysel kimlikleri kamusal alana doğru yayıyor.
Çevrim içi yaşanan hayat uç grupları ve alternatif fikirleri daha önce görülmemiş derecede erişilebilir kılıyor. İnternet toplulukları bizleri alt türler, alt gruplar ve özel ilgi alanlarıyla temasa geçirme potansiyeline sahip. Dijital dünyada, aynı anda birden fazla “yerde” ve toplulukta var olabiliyor ve barınabiliyoruz. Poly “Uç toplulukların yaşam ve görüşlerde daha büyük yer tuttuğu” bir gelecek hayal ediyor.
Giffin ve TerMeer, seçmeleri için ziyaretçilere sunulacak “grafik kimlik” ya da etiketlerden oluşan bir sistem tasarladı. "Oyunluk iş kostümü”, "açık kaynak sağlık hizmeti” ve “çıplaklar için kimlik gizleyici” gibi birleşik tanımlamalar aracılığıyla öne sürülen gelecek kimlikleri; sorgulamaya, diyalog kurmaya ve fikir alışverişine yol açıyor.
Manifesto soruyor: Alternatif kimliklerin bir araya toplanması ve duyurulup dağıtılması, yeni melez (çoğul ya da çoklu) alt kültürler doğmasına yol açabilir mi?
GIFFIN’TERMEER
Jess Giffin and Jim TerMeer
Born: San Francisco and Lansing, USA
Based: Chicago, USA
Manifesto materials: symbols, temporary tattoos, dispensers
Poly is an interactive installation that extends personal identity into public space by giving visitors the opportunity to “tag” themselves with temporary tattoos.
Life lived online has brought unprecedented access to fringe groups and alternative ideas. Internet communities have the potential to bring a wide range of people in contact with sub genres, subgroups, and a host of special interests. In the digital realm, we can exist and inhabit multiple “places” and communities simultaneously. Poly imagines a future where“fringe societies will become a larger part of people’s lives and beliefs.”
Giffin and TerMeer have designed a system of “graphic identities” or tags for visitors to choose from. The compound identifiers, such as “cosplay business attire,” “opensource healthcare,” and “identity concealment for nudists,” propose a complex set of identities that invite inquiry and prompt dialogue and exchange.
This manifesto asks: How might the collection and distribution of alternate identities foster new hybrid (plural or poly) subcultures?
